- кереге жал
- Жалы қалың, тік біткен.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
ыңыршақ — 1 (Сем.: Ақс., Көкп., Абай) арық, нашар. Сенің мініп жүргенің бір ы ң ы рш а қ ат қой (Сем., Ақс.) 2 1. (Алм., Шел.; Қ орда: Жал., Сыр.) ашамай, өгізге не атқа салынатын ер тәріздес құрал. Өгізге ы ң ы р ш а қ сал (Алм., Шел.). Бұрын өгізге ы ң ы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мор — 1 1. (Жамб.: Шу, Луг., Мойын., Мер.; Сем., Абай; Шығ.Қаз.: Зайс., Тарб.; Қ орда: Сыр., Жал.; Қост., Жанг.) ыстық қоз, қоламта. Қисық ағаш түзелер м о р ғ а салып жөндесе (Қост., Жанг.). Үйдің ағаштары уықтарын жасағанда, м о р ғ а тығып жұмсартып … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі